Je bent best goed terecht gekomen en - als je er goed over nadenkt - heb je eigenlijk geen reden tot klagen. Je bent in meer of mindere mate oké met het leven. Er zijn zo van die dingetjes... maar ja daar heeft iedereen last van toch? Zoveel te doen en zo weinig tijd... en je hebt gewoon je verplichtingen, net als iedereen. Als partner, vader of moeder, je werk... Tja soms val je weleens uit naar je kinderen of collega's of wordt je plots verdrietig of depressief, begrijp je je eigen reactie ook niet helemaal. Misschien drink je soms wat meer dan je had bedoeld, verlies je een avondje of weekend aan Netflix, Instagram of TikTok en als je eerlijk bent heb je net wat kilootjes teveel. Maar al met al ben je best tevreden... of toch niet? Je voelt dat er meer moet zijn, dat je niet het leven leeft wat je voor ogen had, wat je had verwacht, waar je van droomde. Je krijgt wel signalen, je lijf protesteert, je bent moe hebt zo van die pijntjes, maar niets wat een pilletje en een drankje niet op kan lossen… en dan komt de wake-up call – en dat kan van alles zijn. Je krijgt een burn-out, je wordt ontslagen, je partner gaat vreemd, je wordt ziek, wat dan ook. Wat doe je… meer pillen of neem je het heft in eigen hand. Ik deed het laatste en het is een geweldige reis, met ups en downs natuurlijk en de moeite waard. Wil je ook leven alsof je leven ervan afhangt?
